Author: Daam

Der komt net sa’n moai Sinteklazegedicht fan myn hân. Neffens Grapperhaus is dat eins al ferplichte mar ik hie dat net oan tiid want ik moast in boek lêze. Dêr hie ik eins twa dagen foar útlutsen mar doe’t ik om in oere as acht op ‘e klok seach tocht ik dat ik it ek… Continue reading De museummoarn – resinsje

De iene boekpresintaasje is de oare net. Guon witte jo net in soad mear fan, oaren sille jo foar ‘t neist noait wer ferjitte. Sa’nent hie ik hjoed. Op It Hearrenfean. It Hearrenfean en ik, dat akkordearret net rjocht. De foarige kear dat ik dêr wie siet ik yn in hiel ferkearde seal fan Thialf,… Continue reading De museummoard

Us MP sûnder misje tinkt dat er de oarloch winne sil troch allerhanne hieltyd idioatere wurden te brûken: geschokt, idioten, tuig, en al sa mear. Ik kin him sa wol fertelle dat dat hielendal neat jout. Ha de oplossing ek net daliks foarhannen mar sûnder ien op ien in relaasje te lizzen liket it my… Continue reading Trije ‘dinkjes’

Dit wurdt in stikje sûnder nuânses. Dat skynt wakker hip te wêzen en ik mei graach in bytsje mei de tiid meigean. Nederlân polarisearret. Wy ha no dus de bespuiten en de net-bespuiten. Dy lêste groep wurdt troch de gelearden yndield yn twa dielgroepen: swarten en guon dy’t net altefolle oan skoalle dien hawwe. Dat… Continue reading Haw it firus leaf

Doe’t ús omke in jier as fiif-seis lyn yn ‘e bernskens rekke en se dy man yn it sikehûs op bêd fêstbûn hiene omdat der net genôch personiel wie om him yn ‘e gaten te hâlden (doe stie it der mei de sûnenssoarch ek al fantastysk foar) is my goed dúdlik wurden wat in oarloch… Continue reading Mei sokken winne jo de oarloch net

De walrus is wer ôfreizge. It moat in skrander bist wêze. Hy sil sjoen hawwe dat er yn in lân bedarre wie dêr’t se tonnen en tonnen spandearre hiene oan útlânske keunst wylst se de eigen keunstners net stean sjen woene. En út klearebare geastlike earmoed no oergien binne op healsliten objekten fan bûtenlanners. In… Continue reading Wat in moai sieraad!